Badanie spirometryczne:

Spirometria - to podstawowe badanie czynności układu oddechowego, które wykonuje się w celu wykrycia schorzenia, postawienia dokładnego rozpoznania, monitorowania przebiegu choroby, oceny skuteczności leczenia oraz w innych celach. Parametry mierzone w badaniu spirometrycznym dzielimy na statyczne (m.in. pojemność życiowa VC - Vital Capacity) oraz dynamiczne (m.in. objętość powietrza wydychanego przez pacjenta przez pierwszą sekundę nasilonego wydechu FEV1 - Forced Expiratory Volume, czy natężona pojemność życiowa FVC - Forced Vital Capacity).

Prawidłowe wykonanie spirometrii i ocena wyniku nie są łatwymi zadaniami i wymagają odpowiednich kwalifikacji osoby przeprowadzającej badanie.

Ogólne zasady wykonywania spirometrii:

Przed rozpoczęciem badania:
Bezwzględnie trzeba podać informacje na temat leków przyjmowanych przez ostatnie kilka dni przed badaniem oraz w dniu badania, czasu trwania choroby, aktualnie występujących zasadniczych objawów. Każdą osobę należy dokładnie zważyć i zmierzyć. Parametry te wraz z datą urodzenia, płcią oraz informacją o paleniu papierosów są głównymi zmiennymi, na podstawie których naliczane są wartości należne dla mierzonych parametrów spirometrycznych.

W trakcie badania:
Pacjent siedzi w fotelu, tak by nogi były złączone i całymi stopami oparte o podłoże. Plecy muszą być wyprostowane, a broda nieco podniesiona (celem optymalizacji średnicy tchawicy). W trakcie badania pacjent musi mieć założony klips na nos, a ustnik spirometru powinien być szczelnie objęty ustami, aby powietrze nie przedostawało się między nim a wargami. Przed rozpoczęciem właściwego pomiaru pacjent powinien spokojnie oddychać przez ustnik przez kilkadziesiąt sekund przyzwyczajając się do warunków badania. Następnie kolejne ruchy oddechowe należy wykonywać zgodnie z poleceniami osoby wykonującej badanie.

Badanie trwa zwykle kilka minut, a wynik przekazywany jest w formie wykresu z wartościami liczbowymi badanych parametrów.